De slechte wijven
alias “d’Ontucht der vrouwen” en “Driftige Wijven”
Het gaat deze keer niet over vrouwen die na het huwelijk plots over tal van verborgen gebreken blijken te beschikken of zich ontpoppen tot heksen en feeksen.
Dit lied gaat over oorlogstoestanden en vrouwen die heulen met de vijand, terwijl hun man of vriend ver weg aan het front voor zijn leven vecht. En voor het Vaderland ook, uiteraard.
De onbekende auteur van het lied koos als zangwijze voor “Sur (les bords de) la Riviera”, een chanson geschreven door Leo Daniderff – pseudoniem van Ferdinand Niquet (1878-1943), uitgebracht in 1913 en sinds 2014 dus rechtenvrij. We leiden hieruit af dat de Vlaamse contrafact tijdens WOI werd gemaakt en gezongen, maar ook in WOII bleef het zonder een woord te wijzigen actueel.
Deze melodie vonden we slechts tweemaal vermeld op liedbladen, het andere lied “Aan de vrouwen” bespraken we 4 jaar geleden.
De slechte wijven
1017 [A] onbekend [C] Leo Daniderff (P.D.)
Ik kom hier te vragen,
mensen is ’t niet de waarheid?
G’hoort overal klagen,
over die wijven hunne schandaligheid.
Gij ziet van die vrouwen,
in al de steden van ’t land
met Duitsen aanhouden,
voor mij, dat is degoutant.
Terwijl dat hunnen man is in strijd
worden zij door een Duits gevrijd
Op de banken des avonds laat,
of in d’hoeken van een donker straat.
’t Was niet goed van te gaan naar ’t hotel
Want z’herkennen z’overal te wel.
Bij hen betrouwen zij het niet,
hunnen man zou het weten rapied.
Als die wijven later nog zo driftig zullen staan,
zullen de pompiers er enen gang mee gaan:
een goede spuit,
dan is die warmt’ er uit!
G’hoorde d’eerste dagen
van dat vrouwvolk wel verstaan,
veel zuchten en klagen,
maar hun verdriet dat was rap gedaan.
Gij zaagt ze floreren
langs de straten, arm aan arm
en den nacht passeren
In een Duitsken zijnen arm,
terwijl dat hunne man op ’t slagveld
op ’t weerzien van zijn vrouwke telt
Ze moesten die wijven
straffen voor een jaar of tien
om alleen te blijven
zonder man wat zouden die vrouwen afzien!
Want wat zal gebeuren
als hunnen man nog weerkomt?
Menige malheuren
want dat is toch een affront:
veel wijven, in plaats van hunne eer,
zitten nog met een kleintje meer.
 |
Partituur * De slechte wijven * |
 |
instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Sur la Riviera" (1913) in "De Grooten Oorlog in Brusselse straatliedjes" (MUZ0633 pag 63) Ook in "Zo de Ouden Zongen" (MUZ0132) als « D’ontucht der vrouwen » - pag. 125 Ook in "Liedboek Kadullen" (MUZ0714) als « Driftige Wijven »