Zij weet niet waar hij ligt begraven
Op de melodie van “Venise la jolie” zong Alberic Cattebeke over een moeder die met haar kind een oorlogskerkhof bezocht waar echtgenoot en vader zou begraven liggen in een anoniem graf. Dit was helaas geen unieke situatie en vele toehoorders kenden ook wel een weduwe die hetzelfde had meegemaakt.
Zij weet niet waar hij ligt begraven
926 [A] Alberic Cattebeke. [C] Jean Daris (1924)
Waar ligt hij nu, die zijn kroost zo beminde?
Ginds op ’t veld daar is hij nergens te vinden.
Onbekend g’lijk zoveel andere braven
zo ligt hij daar ook begraven,
’t was een soldaat.
Mijn kind laat ons daar henen gaan
waar al die kleine kruisjes staan
daar gaf zo menig held zijn leven,
’t doet mij zo beven, ’t zien van die plaats.
Uw vader vocht er in een slag,
één van die kruisjes is zijn graf.
Geen naam of bloem versiert den grond
waar hij zo wreed zijn dood nu vond.
In dien tijd dat vader van ons moest scheiden,
wat verdriet, kind gij waart nog zo klein,
sprak hij: “Vrouw och wil nu daarom toch niet wenen
in ’t kort zal ik wederkeren,
zorg voor ons kind.”
Ver van huis daar sprak hij zijn laatste woorden
voor ons beide, niemand wou hem aanhoren.
’t Oorlogsvuur dat ontnam daar zijn jong leven,
zelfs geen vaarwel kon hij geven
aan kind en vrouw.
 |
Partituur * Zij weet niet waar hij ligt begraven * |
 |
instrumentaal
|
Bronnen: liedblad nr 29, Alberic Cattebeke, Kortrijk (MUZ0819 pag. 4) zangwijze "Venise la jolie"