Gij kent de vogels niet aan hulder pluimen
Tamboer nam zoals steeds een melodie over die op dat moment gekend en populair was. Deze keer luisterde hij naar August De Laat die rond 1925 een luimig liedje van Henri Theunisse op de radio zong: “Breng eens een zonnetje onder de mensen“. Maar Tamboer hekelde liever het volgens hem lichtzinnige gedrag in de dolle twintiger jaren, waarbij tomeloos op krediet werd gekocht en zelden terugbetaald. Dat leidde een paar jaar later inderdaad tot een ongeziene economische crisis.
Tiens, de geschiedenis herhaalt zich …
Gij kent de vogels niet aan hulder pluimen
Auteur: Lionel Bauwens
Componist: Henri Theunisse
Nu moet ne mens toch kijken
als g’op de strate gaat:
alle die nieuwe rijken,
‘k maak mij zo dikwijls kwaad!
Ziet ze de stad aflopen,
overal op krediet:
zij doen al niet dan kopen,
maar ze betalen niet.
Gij kent de vogels niet aan hulder pluimen,
en die het schoonste fluit bezit geen kluit,
want moeten zij u soms een duitje duimen,
zij vluchten met de nest van Oost naar West.
Gij kent de vogels niet aan hulder pluimen,
het spreekwoord past naar wens voor ieder mens;
koopt sigaretten zelf en wil niet schuimen:
elk in zijn muit dat houdt het langste uit.
Brussel zit vol van stoeffers
’t zijn lijk barons in schijn,
maar’t zijn de grootste poeffers
die op de wereld zijn.
Heerkens die speculeren
vluchten met al ons geld.
Draagt gij maar werkmanskleren:
gij wordt niet meer geteld.
Wordt gij soms door geburen
als te gewoon aanzien?
Bouwen zij grote muren,
’t vraagteken is misschien.
Ziet al die auto’s vliegen,
’t rijtuig van buiten blinkt
maar vele van die heren
hulder commerce stinkt.
 |
Partituur * Gij kent de vogels niet aan hulder pluimen * |
 |
instrumentaal
|
 |
78-toeren *Breng eens een zonnetje*
|